Droga Duszy

Droga Duszy nie zawsze jest łatwa, w wyobrażeniu ludzkim, bo wymaga od nas przekraczania wielu schematów, do których przywykliśmy i jestem dumna, że mi się udało, że moja droga jest taka jaka jest. Że nie dałam się utemperować wielu różnym wpływom tylko traktowałam je jako lekcje, jako nauczyciela ale musiałam się nauczyć odróżniać co jest moje a co nie by w swoim tempie podążać swoją drogą, może inną, może cichą ale swoją.

I jestem wdzięczna za to, że życie wycofało mnie na parę lat, bo nie byłabym w stanie poznać tak głęboko siebie, jak wówczas kiedy prowadziłam bujne życie towarzyskie. Nie miałabym realnie na to czasu bo zawsze przyciągałam dużo ludzi i żyłam jakby dla nich, wogóle nie znając siebie i nie myśląc o sobie. A tak naprawdę kiedy umiesz być sam z sobą, prawdziwe potrafisz być z innymi, tworzyć z nimi intymne relacje, głębokie, nie powierzchowne ale oparte na wysłuchaniu ich, widzeniu takimi jakimi są. Myślę sobie, że każdy z nas jest inny ale mamy coś co jest dla nas wszystkich jednakowe. Urodziliśmy się żeby kochać i te miłość przejawiać na różne sposoby, a nie zawsze jest to identyczne. Każdy z nas może ją okazywać na różne sposoby ale każdy z nas wie głęboko w sobie, że jest Miłością.